Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2008

Η Ώρα των Λύκων

Πολλοί ίσως να κουμπώθηκαν ακούγοντας τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού, του υπουργού Αλογοσκούφη, και του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Προβόπουλου ότι η πατρίδα μας δεν κινδυνεύει από τη διεθνή χρηματοοικονομική κρίση και το επαπειλούμενο κραχ στην Αμερική. Είναι απόλυτα φυσιολογικό να συμβαίνει αυτό σε μία χώρα που οι πολίτες νιώθουν το αναξιόπιστο κράτος ως εχθρό που στήνει παγίδες για να επιβάλλει πρόστιμα, από την εθνική οδό μέχρι την εφορία.
Ιδιαίτερα όταν αυτό γίνεται αδιαλείπτως, ανεξάρτητα από κυβερνήσεις, στη χώρα που οι εμπειρίες των πολιτών είναι παροιμιώδεις. Από το στρατό που όλοι κοιμούνται στη σκοπιά αλλά πάντα ένας την πληρώνει, μέχρι την οικονομία που, το έτος 2000 ο τότε υπουργός εθνικής οικονομίας, παρότρυνε τους πολίτες να τζογάρουν στο χρηματιστήριο και μόλις αυτό κατέρρευσε άρχισε να λέει για τους μικροεπενδυτές "ας πρόσεχαν".
Στη χώρα, που η σημερινή κυβέρνηση ώθησε με νόμο τους πολίτες να επενδύσουν σε μονάδες παραγωγής ενέργειας από φωτοβολταϊκά στοιχεία, δίνοντας κίνητρα, δημοσιεύοντας μάλιστα το τιμολόγιο πώλησης στη ΔΕΗ, και μετά ξαφνικά κατάργησε την διαδικασία αδειοδότησης, γιατί, "ήταν πολλές οι αιτήσεις". Ουσιαστικά γιατί έτσι γούσταρε, θέτοντας όλους αυτούς τους πολίτες που πίστεψαν την κυβέρνηση και επένδυσαν στην προοπτική των ήπιων μορφών ενέργειας, σε ένα γαϊτανάκι εξόδων και αδιεξόδων, επειδή η συνετή διοίκηση δεν μπορούσε να καλύψει το πλάνο των επιδοτήσεων για τις αιτήσεις που υποβλήθηκαν.
Με αυτά τα δεδομένα της αναξιοπιστίας πως μπορεί κανείς να πιστέψει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα για την ελληνική οικονομία τη στιγμή που καταρρέει το σύμπαν.

Και όμως, η ιστορία που μπορεί να επαναλαμβάνεται άλλοτε ως τραγωδία και άλλοτε ως φάρσα αποδεικνύει ότι στην παρούσα φάση έχουν απόλυτο δίκιο οι καθησυχαστές της κοινής γνώμης! Το ποστ επιχειρεί να προσεγγίσει το θέμα με μία αναδρομή στα στοιχεία από την μεγάλη κρίση του προηγούμενου αιώνα. Οι ομοιότητες είναι πραγματικά εντυπωσιακές σε βαθμό που σοκάρουν.

Την 19η Οκτωβρίου (!!!) 1929 η Γουώλ Στρητ συγκλονίστηκε από ένα σοκ απότομης πτώσης όλων των αξιών κατά 40 με 60%. Πέντε εκατομμύρια τίτλοι άλλαξαν χέρια σε μία ημέρα. Την επομένη και για 3-4 ημέρες η πτώση σταμάτησε. Την 24η Οκτωβρίου όμως ήρθε η καταστροφή. Πολλές τράπεζες και επιχειρήσεις χρεοκόπησαν αυθημερόν. Ήταν το μεγάλο κραχ. Η κρίση κράτησε τρία χρόνια και τα πρώτα σημάδια ανάκαμψης φάνηκαν στα μέσα του 1932. Από το 1929 έως το 1931 φαλίρισαν 7.200 (!) τράπεζες και τραπεζικά γραφεία. Πάνω από οκτώ εκατομμύρια άνεργοι συμπλήρωσαν την εικόνα μίας οικονομίας όπου τόκοι, μερίσματα, ενοίκια, μισθοδοσίες και λοιπές υποχρεώσεις δεν πληρώνονταν. Πενήντα εκατομμύρια πολίτες αντιμετώπισαν την οικονομική εξαθλίωση. Τα παραπάνω στοιχεία προέρχονται από το δίτομο έργο του Γρ. Δαφνή "Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων".

Στην Ελλάδα το 1929 πρωθυπουργός ήταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο οποίος επέστρεψε στην πολιτική με τις εκλογές του Αυγούστου του 1928 μετά από πέντε χρόνια αποχής. Ο Βενιζέλος της τετραετίας 1928 - 1932 δεν είναι ο επαναστάτης του Θερίσου του 1905, ούτε ο μεταρρυθμιστής που μεγάλωσε την Ελλάδα το 1912-13, ούτε ο μεγάλος παίκτης της διεθνής σκηνής 1916 -1920. Είναι ένας ηλικιωμένος συντηρητικός πολιτικός που επιθυμεί το ρόλο του "εθνικού ηγέτη". Στα πλαίσια αυτά διαχειρίστηκε τις συνέπειες από την εγκατάσταση των προσφύγων και ταυτόχρονα επιχειρήθηκε η προσέγγιση με την Τουρκία όταν προώθησε την (άγνωστη στους πολλούς) ιδέα της "ελληνοτουρκικής συνομοσπονδίας" θάβοντας για πάντα το όραμα της Ελλάδας "των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών".

Στην οικονομία η ισοτιμία της δραχμής ήταν "κλειδωμένη" με την αγγλική λίρα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την οικονομική σταθερότητα μέχρι το 1931. Έτσι την τριετία 1928-1931 δεν παρατηρούνται ανεργία, νομισματική αστάθεια, πληθωριστικά φαινόμενα, ανισοσκελείς προϋπολογισμοί. Η κρίση στην Ελλάδα είναι ανύπαρκτη(!!!). Το δημόσιο χρέος την ίδια περίοδο μειώθηκε κατά 11% ενώ η βιομηχανική ανάπτυξη παρουσίασε αύξηση 82% σε σχέση με το 1922. Σε αυτή την αξιοθαύμαστη ευφορία, αποτέλεσμα και των προστατευτικών επιλογών μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, τα ελληνικά χρεόγραφα στα διεθνή χρηματιστήρια εμφάνιζαν ανοδικές τάσεις το πρώτο εννεάμηνο του 1931 ενώ οι εκθέσεις των διεθνών οργανισμών σημειώνουν πολύ κολακευτικά σχόλια για την ελληνική οικονομία.

Η σύνδεση της δραχμής με την αγγλική λίρα φαινόταν ότι λειτουργούσε ευεργετικά έως τον Σεπτέμβριο του 1931 που η Μεγάλη Βρετανία ένιωσε τα "απόνερα" της κρίσης. Μέχρι τότε τα πράγματα πήγαιναν αρκετά καλά για την βρεταννική οικονομία που άντεχε. Όμως το 1931 τα στοιχεία καταγράφονται απελπιστικά: τρία εκατομμύρια άνεργοι και έλλειμμα προϋπολογισμού 170 εκατομμύρια λίρες. Η εργατική κυβέρνηση Μακντόναλντ παραιτήθηκε και σχηματίσθηκε κυβέρνηση εθνικής ενότητας που την Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 1931 αποφάσισε την εγκατάλειψη του "χρυσού κανόνα" (gold standard), δηλαδή την αποσύνδεση της λίρας από τον χρυσό για να αντιμετωπίσει τις πιέσεις που ασκούνταν στο βρετανικό νόμισμα που υποχωρούσε συνεχώς.

Αυτό επέφερε καταστροφικές συνέπειες στην ελληνική οικονομία. Έτσι, στην Ελλάδα της αιώνιας παράδοξης ισορροπίας, το 1932 που στον υπόλοιπο κόσμο φαίνονταν ήδη τα σημάδια της ανάκαμψης, ο Βενιζέλος αντιμετωπίζει τεράστια οικονομικά προβλήματα(!!!). Ενώ εκλιπαρεί για δάνειο από το εξωτερικό η χώρα σαρώνεται από απεργίες και συγκρούσεις. Ο διοικητής της τράπεζας της Ελλάδος Αλεξ. Διομήδης υποχρεώθηκε σε παραίτηση από τον ίδιο τον Βενιζέλο, το χρηματιστήριο Αθηνών έκλεισε επ' αόριστον και τα αποθέματα σε χρυσό και συνάλλαγμα εξανεμίστηκαν. Είναι η εποχή που οι κερδοσκόποι θησαυρίζουν. Αποφασίστηκαν άμεσα μέτρα προστασίας της οικονομίας: Η δραχμή υποτιμήθηκε και επιβλήθηκε αναγκαστική κυκλοφορία του νομίσματος, καταργήθηκε η αγορά συναλλάγματος και ανακοινώθηκε αναστολή πληρωμής για το σύνολο των κρατικών δανείων και των τόκων. Η οικονομία οδηγήθηκε στην αυτοτέλεια με την στενή εποπτεία του κράτους. Οι παραπάνω δράσεις αποτέλεσαν την πρώτη προσπάθεια οργάνωσης της ελληνικής οικονομίας που με την κατάρρευση των εξαγωγών των αγροτικών προϊόντων (κυρίως της σταφίδας και του καπνού) οδήγησαν στην δημιουργία ενός ιδιόμορφου ελληνικού καπιταλισμού που απευθυνόταν πλέον στην εσωτερική αγορά. Η αστική τάξη που διαμορφώθηκε στις συνθήκες του μεσοπολέμου διατήρησε τα ποιοτικά της χαρακτηριστικά για πολλά χρόνια. Επιπροσθέτως η παρουσία των προσφυγικών πληθυσμών χρωμάτισε την ελληνική κοινωνία με ένα εξαθλιωμένο προλεταριάτο που διεκδικούσε δυναμικά τα δικαιώματά του.

Στο πολιτικό επίπεδο οι συνέπειες ήταν ραγδαίες. Την Πρωτομαγιά του 1932 ο Βενιζέλος ομολογεί το αδιέξοδο και καλεί το αντίπαλο λαϊκό κόμμα σε στη συγκρότηση "οικουμενικής κυβέρνησης". Ο Τσαλδάρης αρνείται γιατί δεν επιθυμεί να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά και να χρεωθεί την κρίση(!!!). Ο Βενιζέλος παραιτείται εγκαινιάζοντας μία περίοδο αστάθειας για τη χώρα που κυβερνούν βραχύβιες κυβερνήσεις. Στις αμέσως επόμενες εκλογές του Σεπτεμβρίου του 1932 και του Μαρτίου του 1933 παρατηρήθηκε μία σημαντική αύξηση των κομμάτων της αριστεράς. Σαν συνέπεια του αδιεξόδου του αστικού πολιτικού κόσμου εμφανίζεται μοιραία το σενάριο της δικτατορίας. Είναι η περίοδος που στην Ευρώπη κερδίζει συνεχώς έδαφος ο φασισμός. Ο Πλαστήρας μάλιστα εμφανιζόταν ως ένθερμος οπαδός του...Μουσολίνι προκαλώντας την οργή του Βενιζέλου. Τελικά ο "Μαύρος Καβαλάρης" προχωρά μόνος του στο κίνημα στις 6 Μαρτίου 1933, την επομένη των εκλογών! Παρά το γεγονός ότι το κίνημα πετυχαίνει, ο Βενιζέλος το υπονομεύει, και έτσι παραδίδεται η εξουσία μέσα σε μία μέρα στον Οθωναίο ο οποίος μετά από τέσσερις ημέρες παραδίδει στον Τσαλδάρη που θα παραμείνει πρωθυπουργός έως τον Οκτώβριο του 1935. Απίστευτη κατάσταση! Σε αυτό το πλαίσιο ένας νέος διχασμός πλανάται με απειλές εμφυλίου πολέμου. Κορυφαίο γεγονός είναι η απόπειρα δολοφονίας του Βενιζέλου στην Κηφισιά, τον Ιούνιο του 1933.

Τα γεγονότα ωστόσο οδήγησαν στο αποτυχημένο βενιζελικό κίνημα και στην απόταξη των βενιζελογενών αξιωματικών το 1935, στην επάνοδο του βασιλιά με τις ευλογίες (!!!) του Βενιζέλου ο οποίος πέθανε την επόμενη χρονιά (Μάρτιο του '36) στο Παρίσι, στην εξέγερση των εργατών της Θεσσαλονίκης τον Μάη του '36 και κατέληξαν στην επιβολή της φασιστικής δικτατορίας του Ιωάννη Μεταξά μετά το πετυχημένο κίνημα της 4ης Αυγούστου 1936, ως απάντηση στον "βενιζελοκομμουνισμό". Μία δικτατορία που έμεινε στην ιστορία σαν ένα σκληρό και βίαιο καθεστώς και η μοναδική πραγματικά φασιστική εμπειρία της χώρας. Μία περίοδος εξαιρετικά μεγάλης έντασης και αντιφάσεων που εκτονώθηκε με μία εθνική συμφορά, τον εμφύλιο του 1946, αφού ο παγκόσμιος πόλεμος ανέβαλε απλώς την σύγκρουση όπως πολύ εύστοχα παρατήρησε ο ιστορικός Anthony Beevor.

Καθώς φαίνεται, η Ελλάδα πράγματι μπορεί να μείνει ανεπηρέαστη από τη διεθνή οικονομική κρίση όπως μας διαβεβαιώνουν οι σοφοί εμπειρογνώμονες και η πολιτική ηγεσία της χώρας, αλλά όταν έρθει η κρίση εδώ, τα πράγματα μπορεί να ολοκληρωθούν με ιλαροτραγικές καταστάσεις που περιγράφονται με ελληνοπρεπή εμβατήρια του ύφους "Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελά πατέρα..." αποτελώντας όμως την ετεροχρονισμένη αλλά πραγματική ώρα των λύκων, που θα αποδείξει ότι, όλες οι διαβεβαιώσεις έχουν αξία μόνο την στιγμή που δίνονται...

30 σχόλια:

Τη 2 Οκτωβρίου 2008 στις 2:58 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger xasodikis είπε...

Πολύ χρήσιμα τα ιστορικά στοιχεία.

Ομολογώ πως, ό,τι κι αν λέει ο Αλογοσκούφης ή ο Προβόπουλος, και μόνο ως υπόθεση εργασίας η χρεωκοπία τριών-τεσσάρων μεγάλων τραπεζών και του μεγαλύτερου ασφαλιστικού φορέα (ανάλογου μεγέθους με την AIG) εδώ στην Ελλάδα, φέρνουν ανατριχίλες... Κι αν μάλιστα λάχει στον Καταλληλότερο και στον Αλογοσκούφη να τις αντιμετωπίσουν (κούφια η ώρα που τ' ακούει), φωτιά στα μπατζάκια μας.

 
Τη 2 Οκτωβρίου 2008 στις 6:44 μ.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Πολλή ωραία αναδρομή στο παρελθόν βασικέ ενώ έμαθα και κάτι που αγνοούσα για το Βενιζέλο με την ¨ιδέα της ελληνοτουρκικής συνομοσπονδίας" …
Μια παρατήρηση μόνο σχετικά με την αναφορά σου στη δικτατορία Μεταξά ότι ήταν ¨…η μοναδική πραγματικά φασιστική εμπειρία της χώρας¨.
Νομίζω πως και η χούντα του ΄67 δεν υστερούσε σε φασιστικές αντιλήψεις και καταπίεση. Ούτε σε γελοιότητα υστερούσε βέβαια αλλά πιστεύω πως τα σκτά είναι σκτά και δεν μπαίνουν στη δοκιμασία της κρίσης ως προς το ποια μυρίζουν λιγότερο…

 
Τη 2 Οκτωβρίου 2008 στις 7:00 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ χasodikis

Αυτή δεν θα είναι διαχείριση της κρίσης αλλά διασκευή του "χορεύοντας με τους λύκους" με την μονή Βατοπαιδίου στο ρόλο του αρχηγού της αγέλης.

@ syneas

Προφανώς και δεν ζυγίζω τις χούντες. Αλλά με την έννοια του φασισμού όπως αυτός εμφανίστηκε στην Ευρώπη του μεσοπολέμου και επιβίωσε στο καθεστώς του Φράνκο, η 4η Αυγούστου ταιριάζει γάντι. Με την νεολαία ΕΟΝ, τους φασιστικούς χαιρετισμούς, τα εμβατήρια και τα εξαπτέρυγα. Άλλωστε και οι σύγχρονοι οπαδοί και θεωρητικοί (sic) του φασισμού, στην δικτατορία του Μεταξά αναφέρονται.

 
Τη 2 Οκτωβρίου 2008 στις 8:47 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger pentanostimi είπε...

πολυ χρήσιμη η ιστορική αναδρομη για να κατανοούμε και το σήμερα

συμφωνω πως σε ενα κράτος σαν το δικο μας οι όποιες διαβεβαιώσεις,
οτι εμας δεν μας αγγίζει η κρίση,
δεν καθησυχάζουν τον κόσμο που εχει δει πολλα
ας ελπισουμε πως δεν θα δουμε κανενα μπερλουσκόνι σε ρολο σωτηρα...

 
Τη 2 Οκτωβρίου 2008 στις 11:36 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ pentanostimi

Ο Αλογοσκούφης σήμερα δήλωσε ότι "οι καταθέσεις των πολιτών είναι εγγυημένες". Από ποιόν άραγε? Μάλλον θα στριμωχτεί ο κόσμος να σηκώσει τα λεφτά του μετά τις τόσες διαβεβαιώσεις...

 
Τη 3 Οκτωβρίου 2008 στις 12:43 π.μ. , Ο χρήστης Blogger giant13 είπε...

Ενδιαφέρουσα ιστορική αναδρομή συμπολίτη.
Ακου ο μαύρος καβαλάρης, υποστηρικτής του Μουσολίνι!!
Πάντως χούντα ξεχούντα ο Μεταξάς, το Ι.Κ.Α ίδρύθηκε επί των ημερών του, άλλο το πως κατάντησε.

Κάτι "γκοτσαμάνικα λεφτά" που άκουγα πως φύλαγε η γιαγιά μου μέσα σε μιά παπλοματοθήκη μήπως και πάρουν πάλι αξία, και που με
1.οοο.οοο δρχ. αγόραζες μια φραντζόλα, τι εποχές γίνονταν όλα αυτά.

 
Τη 3 Οκτωβρίου 2008 στις 10:01 π.μ. , Ο χρήστης Blogger ΣΠΙΘΑΣ είπε...

vasikos metoxos
"Στη χώρα, που η σημερινή κυβέρνηση ώθησε με νόμο τους πολίτες να επενδύσουν σε μονάδες παραγωγής ενέργειας από φωτοβολταϊκά στοιχεία, δίνοντας κίνητρα, δημοσιεύοντας μάλιστα το τιμολόγιο πώλησης στη ΔΕΗ, και μετά ξαφνικά κατάργησε την διαδικασία αδειοδότησης, γιατί, "ήταν πολλές οι αιτήσεις". Ουσιαστικά γιατί έτσι γούσταρε, θέτοντας όλους αυτούς τους πολίτες που πίστεψαν την κυβέρνηση και επένδυσαν στην προοπτική των ήπιων μορφών ενέργειας, σε ένα γαϊτανάκι εξόδων και αδιεξόδων, επειδή η συνετή διοίκηση δεν μπορούσε να καλύψει το πλάνο των επιδοτήσεων για τις αιτήσεις που υποβλήθηκαν."
................................................................................................................................................................

Σπίθας:
Όχι γιατί έτσι γούσταρε και καθόλου ξαφνικά. Είχε δρομολογηθεί και ήταν βέβαιο (σε μένα τουλάχιστον), αγαπητέ μου. Οι επιλογές είχαν γίνει, απλώς χρειαζόταν μια πρόφαση για να προχωρήσει η υπόθεση.
.................................
Παραθέτω, ενδεικτικά, ένα κείμενο μου . Ετικέτες : Οικονομικά, Ενεργειακά.
Στις 14/9/07...!


1. Εκδότης νέων 3ετών τίτλων η Merrill Lynch, στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Η απόδοση των νέων 3ετών τίτλων, συνδέεται με την πορεία του Δείκτη Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας της Merrill Lynch.
(Δελτίο τύπου 18/06/2007.Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας). http://www.citibank.com

2.''Δεν θα πρέπει να αποκλειστεί και το ενδεχόμενο συνεργασιών, κατά το πρότυπο της θυγατρικής της ΔΕΗ, ΔΕΗ Ανανεώσιμες.
Ο Διοικητής της ΔΕΗ σε ομιλία του, στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.
( http://www.capital.gr στίς 10/9/2007).

Τα συμπεράσματα περί σεναρίων " ασύμμετρων απειλών-εκλογές-Merrill Lynch " και ανάλυση για τη μετοχή της ΔΕΗ, δικά σας.

Αναρτήθηκε από Σπίθας στις 11:22 πμ ...............................................................................................................................................................

Κρύο ντουζ!
Από την Μαντόνα και την Εύα, στο στόμα των... λύκων!!

 
Τη 3 Οκτωβρίου 2008 στις 1:41 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Ταχυδρόμος! είπε...

Lamogia S.A.

 
Τη 4 Οκτωβρίου 2008 στις 12:58 π.μ. , Ο χρήστης Blogger mtryfo είπε...

Ανατριχιαστικό αν επαναληφθεί το παραπάνω σενάριο...μπρρρρρ
Ούτε να το φαντάζομαι, αλλά δυστυχώς πολύ το σκέπτομαι...

 
Τη 4 Οκτωβρίου 2008 στις 10:47 π.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ giant 13

Ο Πλαστήρας φιλοδοξούσε να γίνει ο "Μουσουλίνι της Ελλάδος". Για να κατανοήσουμε την εποχή και να είμαστε δίκαιοι με τους πρωταγωνιστές της πρέπει να παραδεχτούμε ότι ο μεσοπόλεμος είναι η περίοδος των κινημάτων. Κίνημα Πλαστήρα Γονατά 1922, εκτέλεση των έξι, αποπομπή Βασιλιά, Δικτατορία Παγκάλου 1925, το μονοήμερο κίνημα του Πλαστήρα το 1933 ,το αποτυχημένο βενιζελικό κίνημα του 1935, η επάνοδος του Βασιλιά και τελικά η 4η Αυγούστου...

Τα παραπάνω σε συνδυασμό με το κύμα του φασισμού στην Ευρώπη απέναντι στην επανάσταση των μπολσεβίκων έκανε τον Μουσουλίνι ελκυστικό γιατί ήταν ...φρέσκος. Επίσης αντιμετώπισε με επιτυχία την οικονομική κρίση και "επέβαλε" την κοινωνική ειρήνη στην Ιταλία. Συνεπώς ήταν ότι καλλίτερο έψαχνε ο αξιωματικός - σύμβολο του 1922.

Ο Βενιζέλος σύμφωνα με τον Γρ. Δαφνή φέρεται ότι είπε στον Πλαστήρα "Όχι μόνο δεν είσαι ικανός, αλλά δεν έχεις την πλειάδα, τας εκατοντάδας των εκλεκτών συνεργατών του Μουσουλίνι. Μετά από δύο τρεις μήνες θα καταπέσεις οικτρώς διότι κανένα από τα μεγάλα προβλήματα δεν θα κατορθώσης να λύσης" .
Ο Πλαστήρας αγνόησε τον Βενιζέλο και κατέληξε φυγάς στα ιταλοκρατούμενα Δωδεκάνησα και από εκεί στη Βηρυτό

 
Τη 4 Οκτωβρίου 2008 στις 10:54 π.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ Σπίθας

Δεν διαφωνώ. Απλώς το "έτσι γούσταραν" στην πραγματικότητα είναι τους "έκαναν να γουστάρουν". Το ψέμα όμως στους επενδυτές παραμάνει ψέμα και κάποιοι έχασαν πολλά χρήματα πιστεύοντας τον Σιούφα, τον Στεφάνου και τον Φώλια.

ΥΓ Ωραίες οι παραπομπές σου αγαπητέ.

post man

Με παράκτια εταιρεία...

mtryfo

Θα έρθει Μαρία και θα είναι καταιγίδα. Να είσαι βέβαιη.

 
Τη 4 Οκτωβρίου 2008 στις 1:32 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Παράδειγμα ανέφερα, προς επιβεβαίωση όσων αναφέρεις. Η ουσία δεν αλλάζει.
Και η ιστορία δείχνει, δυστυχώς...
Πολύ καλό κείμενο.
Καλό σ/κ.

 
Τη 4 Οκτωβρίου 2008 στις 10:56 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Univers είπε...

Η θεοποίηση του καταναλωτισμού και της ευζωΐας, σε συνδυασμό με την ηθελημένα άφρονα πολιτική δανεισμού των τραπεζών προς ιδιώτες (και δικού τους δανεισμού από το εξωτερικό για την κάλυψη των αναγκών τους σε ρευστό) οδηγεί με μαθηματικό τρόπο σε κατάρρευση μία οικονομία που ούτως ή άλλως παράγει πραγματικά λίγα (εγώ αυτά τα περί ...ανάπτυξης τα ακούω βερεσέ) και σκορπάει πολλά, ενώ καταληστεύεται από πολλά και επιτήδεια τρωκτικά.

Όταν άλλες ισχυρότερες οικονομίες έχουν πρόβλημα, η δική μας θα μείνει ανεπηρέαστη; "Εδώ καράβια πνίγονται, βαρκούλες αρμενίζουν..."

Ας ελπίζουμε ότι δεν θα χάσουν τουλάχιστον χρήματα οι καταθέτες για να καλυφθούν οι τρύπες που άνοιξε η αφροσύνη άλλων. Ειδάλλως θα ενσαρκωθεί για μυριοστή φορά η παραβολή του Ασώτου.

 
Τη 4 Οκτωβρίου 2008 στις 11:02 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Univers είπε...

...Έχουμε και τους αντιπροσώπους αυτοκινήτων να εμφανίζονται στα ΜΜΕ περίλυποι για την κατάρρευση της αγοράς πολυτελών αυτοκινήτων, λόγω διαρροών περί αντικειμενικών κριτηρίων συντήρησης. Μάλλον πρέπει να θεσμοθετηθεί η φοροδιαφυγή. Το de facto να γίνει επιτλέλους de jure. Για να μην πληγεί η αγορά των Mercedes AMG και των Jaguar.

Ο καθείς το χαβά του...

 
Τη 5 Οκτωβρίου 2008 στις 12:41 π.μ. , Ο χρήστης Blogger squarelogic είπε...

Δε νομίζω οτι οι ελλην.Τράπεζες έχουν εκτεθεί τόσο πολύ σε επισφαλείς δανεισμούς προς ιδιώτες ή σε επενδύσεις σε προιόντα ξένων κλυδωνιζόμενων τραπεζών ώστε να έχουν πρόβλημα.
Φοβάμαι όμως μήπως η διεθνής αναταραχή αποτελέσει για κάποιους μια καλή αφορμή για άλλη μια γιγάντια ιδιοποίηση πλούτου 9 χρόνια μετά το Χρηματιστήριο.
Και τώρα πραγματικά δεν υπάρχει εναλλακτική λύση: στο στρώμα θα βάλει ο κόσμος τις οικονομίες του?
Ή μήπως αν σημειωθεί τραπεζική κατάρρευση δεν θα καταρρεύσει η έτσι κι αλλιώς φούσκα των ακινήτων?

Η Υπέρτατη Δύναμη να βαλει το χέρι της.

 
Τη 5 Οκτωβρίου 2008 στις 3:34 π.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ univers

Σε αυτό το μπλογκ πέρυσι κάναμε εκτεταμένη συζήτηση για τον καταναλωτισμό και για το τραπεζικό σύστημα. Σε ότι λες προσυπογράφω και με τα δύο χέρια.
Αλήθεια είναι βεβαίως ότι η λεγόμενη ελεύθερη οικονομία της αγοράς έχει καθαρά πλέον πετάξει την πετσέτα στο καναβάτσο και εκλιπαρεί την κρατική ενίσχυση από τα λεφτά των φορολογούμενων πολιτών.

@ squarelogic

Η κρίση δεν θα είναι από την Γουόλ Στρητ. Θα είναι καθαρά ελληνικό το μπαμ. Και θα σχετίζεται με τα ανοίγματα των τραπεζών στο εξωτερικό σε αναδυόμενες αγορές "ευκαιρίας". Θεωρώ ότι είναι αναπόφευκτο.

 
Τη 5 Οκτωβρίου 2008 στις 6:50 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Locus Publicus είπε...

Εξοχο πληροφοριακό πόστ φίλε Βασικέ. Καλά θα είναι να θυμόμαστε όλοι την κρίση του 29. Αργησε να έρθει, αλλά ήρθε "ελληνικά". Δεν ξέρω τί επενδύσεις έχει η Ελλάδα στο εξωτερικό (ίσως λίγες που λέει και ο square), αλλά σήμερα είδαμε πως η Ευρώπη μάλλον δεν θα μπορέσει να καταρτίσει πανευρωπαικό σχέδιο σωτηρίας. Που σημαίνει ο σώζων ευατόν σωθήτω. Σιγά μην κάτσει η Γερμανία, και πάλι να ξεχρεώνει τα μικρά μέλη της ΕΕ. Τα πλήρωσε ήδη ακριβά.

Εδώ στην Αμερική, οι πολιτικοί κατηγορούν τώρα Wall Street. Ναι, υπήρχαν επικίνδυνες επενδύσεις και εκεί, αλλα ο κόσμος συμμετείχε με υπερκατανάλωση, απανωτά δάνεια, και χρέη στις πιστωτικές κάρτες. Ολοι μαζί σπρώξαν το σύστημα κάτω. Θα συμφωνήσω και με το τελευταίο σχόλιό σου. Το μπάμ θα είναι ελληνικό. Κανείς δεν ξέρει που επενδύονται τα ελληνικά λεφτά. Το καλοκαίρι στην Ελλάδα, εκτός απο τον ίδιο τον πατέρα μου, συνάντησα πολλούς που είχαν επενδύσει λεφτά για τα παιδιά, σε άγνωστες εταιρείες. Όι πιο πολλοί δεν έπαιρναν ούτε ενημερωτικά φυλλάδια. Ο υπερκαταναλωτισμός θα πληρωθεί και στην Ελλάδα.

 
Τη 5 Οκτωβρίου 2008 στις 10:58 π.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ locus publicus

Οι επενδύσεις στο εξωτερικό αφορούν τις τράπεζες που αγόρασαν οι ελληνικές τράπεζες στα βαλκάνια και αλλού. Από εκεί θα έρθει η ζημιά. Και θα είναι τεράστια. Και τότε θα δούμε που θα πάνε οι "πολιτικές" δεσμεύσεις του Αλογοσκούφη.

 
Τη 5 Οκτωβρίου 2008 στις 1:37 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger nikos10 είπε...

@ giant13

μην είσαι και τόσο βέβαιος ότι το ΙΚΑ ιδρύθηκε επί Μεταξά. Ρίξε, αν θέλεις, μια ματιά εδώ.

 
Τη 5 Οκτωβρίου 2008 στις 4:06 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger hasapi grammata είπε...

Αχ, αυτή η ιστορία...
πως ξέρει να επιβεβαιώνει κάθε αναίρεση της...
και πόσο καλά κάνει όπισθεν με πέμπτη!

Η ώρα τον λύκων έχει περάσει
την ώρα των τσακαλιών να κοιμάσαι...
την ώρα των τσακαλιών να φοβάσαι...

 
Τη 6 Οκτωβρίου 2008 στις 10:41 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Suspect είπε...

καλη η ιστορικη αναδρομη αλλα δεν νομιζω οτι η Ελλαδα οπως ειναι σημερα ειναι τοσο ευθραυστη για να γινει πολιτικα μπαχαλο.

 
Τη 7 Οκτωβρίου 2008 στις 1:18 π.μ. , Ο χρήστης Blogger glam είπε...

Ο/Η nikos10 είπε...
@ giant13

"....μην είσαι και τόσο βέβαιος ότι το ΙΚΑ ιδρύθηκε..."
To μόνο που ξέρω για το θέμα του Ι.Κ.Α. είναι απο περιγραφές γερόντων ότι συχνά ο Μεταξάς περιόδευε με τους χωροφύλακες και αν έπιανε εργοδότη να απασχολεί προσωπικό ανασφάλιστο και πέραν του 8ωρου καθώς επίσης αν είχε και "ντιβάνι" στο πατάρι ή στο πίσω "δωμάτιο" (για την "γνωστή " χρήση) τους έκανε μαύρους στο ξύλο.

 
Τη 7 Οκτωβρίου 2008 στις 3:44 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ hasapi grammata

Ακριβώς έτσι. Μόνο που οι λύκοι και τα τσακάλια μάλλον αδικούνται μπροστά στα αιμοβόρα κτήνη της κερδοσκοπίας.

@ Suspect

Η ζωή θα δείξει ύποπτε. Αλλά με αυτούς που χουμε μπλέξει μας βλέπω σούμπτιτους μέσα. Και επειδή ακούω και πολλές διαβεβαιώσεις για κράτα μικρό καλάθι.

 
Τη 7 Οκτωβρίου 2008 στις 8:15 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger salvatore1789 είπε...

Γράφεις πάντα ενδιαφέροντα πράγματα και μάλιστα πολύ όμορφα και μεστά. Δυό θεματάκια:
1) Θίγεις ακραιφνώς την οικονομική ιστορία της τετρετίας '29-'32! Η σύνδεση από τον Βενιζέλο της δραχμής με την λίρα - ο χρυσός κανόνας- είναι μια κίνηση που κατακρίθηκε από πολλούς εκ των υστέρων. Τότε όμως είχε δώσει μεγάλη ώθηση στην ελληνικη οικονομία και κυρίως στην ελληνική βιομηχανία [αποτέλεσμα της οποίας ήταν η γέννηση της εργατικής τάξης, σε συνδυασμό με την παρουσία τόσων πολλών εργατικών χεριών των προσφύγων, που επάνδρωσαν τις τάξεις του ΕΑΜ ΕΛΑΣ αργότερα]. Όταν όμως τελικά αποφάσισε την εγκατάλειψη του "χρυσού κανόνα" (gold standard), δηλαδή την αποσύνδεση της λίρας από τον χρυσό για να αντιμετωπίσει τις πιέσεις που ασκούνταν στο βρετανικό νόμισμα που υποχωρούσε συνεχώς, ήταν πλέον αργά.
Ο Βενιζέλος ήταν πεπεισμένος για την ανωτερότητα της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και ουδέποτε αντιλήφθηκε ότι η τελευταία έπνεε τα λίσθια από το 1918 και μετά. Αλλά και χωρίς αυτόν οι Βρετανοί βρίσκανε πάντα τον τρόπο να "εκπροσωπούνται" στην εκάστοτε ελληνική εξουσία (βλ. Γεώργιος Β')
2)Είμαι βέβαιος ότι κάποια στιγμή θα μας χαρίσεις και ένα ανάλογο ποστ για την "συγκυβέρνηση" της Ελλάδος από τους στρατιωτικούς την περίοδο 1909 - 1940! Νομίζω δε ότι την δεκαπενταετία του '20-'35 είχαν γίνει τρία ή τέσσερα κινήματα ??? και λίγα λέω. Σαν το Πάγκαλο που τσατίστηκε με τους Βούλγαρους το 1928 (?) και μπούκαρε στην Βουλγαρία για ένα ΠΣΚ...

 
Τη 8 Οκτωβρίου 2008 στις 10:56 π.μ. , Ο χρήστης Blogger doctor είπε...

Πολύ χρήσιμα ιστορικά στοιχεία τα οποία και αποθήκευσα στο αρχείο μου!

Όσο για το ΙΚΑ ο Ζήκος στης Κακομοίρας τα "είπε" όλα: "Ποιος είναι αυτός ο ...ΙΚΑς;"

 
Τη 8 Οκτωβρίου 2008 στις 10:56 π.μ. , Ο χρήστης Blogger doctor είπε...

Πολύ χρήσιμα ιστορικά στοιχεία τα οποία και αποθήκευσα στο αρχείο μου!

Όσο για το ΙΚΑ ο Ζήκος στης Κακομοίρας τα "είπε" όλα: "Ποιος είναι αυτός ο ...ΙΚΑς;"

 
Τη 8 Οκτωβρίου 2008 στις 11:09 π.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ salvatore1789

Η υποταγή του Βενιζέλου στην Αγγλία ήταν διαχρονική με κυριότερη έκφρασή της στα χρόνια του διχασμού. Οι διαχρονικοί νταβατζήδες της Ελλάδας, από τον καιρό της επανάστασης με τα "δάνεια του Αγώνα", πράγματι πάντα έβρισκαν τρόπο να χώνουν την ουρά τους , μέχρι που παρέδωσαν την σκυτάλη στο θείο Σαμ και σε ντενεκέδες στρατηγούς (Βαν Φλήτ) για να διεκπεραιώσουν τα επόμενα που κρατάνε ακόμα.
Πολύ ορθή η επισήμανση για τη γέννηση της βιομηχανίας και του ελληνικού προλεταριάτου.
Η "συγκυβέρνηση" των στρατιωτικών που αναφέρεις νομίζω ότι τελείωσε το 1974 με την μεταπολίτευση. Τη διατήρησε η κυβέρνηση του στρατάρχη Παπάγου και του "μαύρου καβαλάρη" Πλαστήρα που ως απόστρατοι εξελίχθησαν σε εκλεγμένους κυβερνήτες. Ο απογαλακτισμός της πολιτικής ζωής έχει σήμερα ως σύμβολο τον Στυλιανό Παττακό παράδειγμα απαξίας των στολών και όσων κουβαλάνε. Άλλωστε η ίδια η κοινωνία αντιμετωπίζει το στράτευμα ως αγγαρεία και την επαγγελματική σταδιοδρομία στο στρατό απλά ως "σιγουράντζα".

 
Τη 8 Οκτωβρίου 2008 στις 11:15 π.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ doctor

Δεν έχει ανάγκη το ΙΚΑ. Ο Αλογοσκούφης εγγυάται τις καταθέσεις και τα αποθεματικά των ταμείων. Με νόμο αστραπή. Καταργώντας τη γραφειοκρατεία. Σαν τα περσινά τριχίλιαρα στην Ηλεία. Πως "μυρίζουν" οι ριμάδες οι κάλπες ντόκτωρ...

 
Τη 12 Οκτωβρίου 2008 στις 12:09 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Λωτοφάγος είπε...

Η ειδοποιός διαφορά της σημερινής με την τότε Ελλάδα είναι ότι ήταν αυτάρκης σε γεωργικά προϊόντα (βλ. Μάρκ Μαζάουερ, Η Ελλάδα κι η οικονομική κρίση του Μεσοπολέμου, εκδ. ΜΙΕΤ), κάτι που σήμερα ούτε να το ονειρευτούμε μπορούμε!
Πολύ φοβάμαι ότι οι συνέπειες σε 10 εκατομμύρια καταχρεωμένων και καλομαθημένων μικροαστών, οι οποίοι ξέρουν μόνο να καταναλώνουν προϊόντα από όλο τον πλανήτη και να μην παράγουν τίποτε αληθινά χρήσιμο, θα είναι τρομακτικές αν η κρίση συνεχιστεί!

 
Τη 12 Οκτωβρίου 2008 στις 3:03 π.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ λωτοφάγος

Δεν χρειάζεται να πάμε τόσο πίσω για να κατανοήσουμε το πόσο σωστό είναι αυτό που τόσο εύστοχα διατυπώνεις.
Η Σερβία επέζησε των βάρβαρων νατοϊκών βομβαρδισμών για το λόγο ότι ο πρωτογενής τομέας της παρέμεινε ισχυρός και αλώβητος. Λαός που παρατά την παραγωγή του είναι ξοφλημένος. Ο Έλληνας αστικοποιήθηκε και μεταλλάχθηκε σε πελάτη του σούπερ μάρκετ και αυτό θα το πληρώσει πολύ σύντομα.

 

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα