Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010

Ποτέ και τίποτα

Με βαθείαν θλίψην απευθύνομαι σήμερα εις το έθνος....
Η επίτευξις της Εθνικής μας Ενώσεως υπήρξεν ευτυχές γεγονός. Και απέδωκε κατά το τρίμηνον της Κυβερνήσεως μέγα αγαθόν υπέρ της χώρας. Και από την καρδίαν ολοκλήρου του έθνους υψώθη ο αίνος προς την Κυβέρνησιν δια την ευτυχή αυτήν ιστορικήν υπηρεσίαν προς την Χώραν. Και η Εθνική Κυβέρνησις εγκατασταθείσα εις την Ελευθέραν πατρίδα εξηκολούθησε το έργον της. Με τας προγραμματικάς κατευθύνσεις της 18ης Οκτωβρίου καθώρισε τους σκοπούς της...


Με τα παραπάνω λόγια ξεκίνησε το δραματικό ραδιοφωνικό διάγγελμα του προς το έθνος το απόγευμα της Κυριακής 3 Δεκεμβρίου 1944, μετά το πρώτο αιματοκύλισμα, ο πρόεδρος της κυβερνήσεως Γεώργιος Παπανδρέου. Το κλείσιμό του ήταν ως εξής

....Η κυβέρνησις γνωρίζει ότι έχει εις το πλευρόν της την μέγιστην πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού. Εκφράζει επίσης την βαθείαν ευγνωμοσύνην της προς την Κυβέρνησιν και τους εκπροσώπους ενταύθα της Μεγάλης Βρεττανίας, δια την αμέριστον συμπαράστασιν προς αποκατάστασιν της Τάξεως και της Ελευθερίας του Ελληνικού Λαού.
Αλλά θέλομεν εις το πλευρόν μας όλους τους Έλληνας. Διότι αγωνιζόμεθα τον Αγώνα της Ελλάδος. Ηνωμένοι οφείλομεν να υπερνικήσομεν την θανάσιμον κρίσιν,να αποκαταστήσωμεν την Ελευθερίαν και τον Νόμον και να βαδίσωμεν πάλιν αποφασιστικοί προς το μέλλον. Με την βοήθειαν όλων των τέκνων της καθώς και των Μεγάλων Συμμάχων μας, η Πατρίς θα επανεύρει τον δρόμον της. Ζήτω η Ελλάς!


Σε μία παράλληλη ιστορική στιγμή με το παραπάνω διάγγελμα που ανέπτυξε ο χαρακτηρισμένος από την αριστερά ως πολιτικός απατεώνας - πρωθυπουργός μαριονέτα - υπάλληλος του Τσώρτσιλ, που συναίνεσε στο αιματοκύλισμα του Δεκέμβρη του 1944, είχαμε το πανεθνικό προσκλητήριο που απεύθυνε στο περήφανο έθνος των Ελλήνων χθες το βράδυ, ο εγγονός πρωθυπουργός, ο τρίτος των εκατό ημερών και βάλε, ο πρόεδρος της σοσιαλιστικής διεθνούς, με το βαρυσήμαντο τηλεοπτικό διάγγελμά του, που χαιρέτησε με περισσό πάθος ο προστάτης των δικαίων του λαού, σύνδεσμος βιομηχάνων.

Και επειδή η ιστορία έχει πλέον περάσει στη φάση της επαναλαμβανόμενης φάρσας, ας είμαστε καίριοι: Εμπρός λοιπόν αδέλφια για τον μεγάλο εθνικό αγώνα. Το κράτος δεν έχει. Και αφού δεν έχει, όσοι δουλεύουν για το δημόσιο θα αμείβονται λιγότερο και θα λεν και ευχαριστώ. Και επειδή δεν έχει, θα μειωθούν οι συντάξεις, θα αυξηθούν τα όρια ηλικίας, για να επανέλθει η Ελλάς στο δρόμο του μεγαλείου. Μακρυά συνέλληνες από τους αριστερούς μιαρούς εχθρούς του έθνους, που σήκωσαν τα όπλα κατά της πατρίδας το Δεκέμβρη του 44 και σήμερα απορούν γιατί δεν έχει.

Γιατί έτσι. Γιατί ο κυρίαρχος λαός που τους τιμωρεί στην ανυποληψία ξέρει. Ο περήφανος λαός εκλέγει με σύνεση και σοφία τους ηγέτες του και στηρίζει το δικομματισμό σε ποσοστό 80% τριάντα χρόνια τώρα. Πειθαρχεί και υπομένει. Το απέδειξε με έργα. Όταν του διέλυσαν το ασφαλιστικό και ενοποίησαν τα ταμεία και δεν άνοιξε ρουθούνι. Όταν εξαγγέλλει απεργίες η ΓΣΣΕ και η ΑΔΕΔΥ των ξεπουλημένων συνδικαλιστοπατέρων - που γράφουν ένσημα για να γίνουν βουλευτές - και η συμμετοχή είναι αστεία, για να μη χαθεί βεβαίως το ιερό μεροκάματο. Όταν τον ληστεύουν στο ίσωμα και δεν κουνιέται φύλο. Όταν του ξεπουλάνε την πατρίδα, την εθνική περιουσία, και το βουλώνει. Όταν τον ξεφτιλίζουν στα Ίμια και ευχαριστεί από κοινοβουλίου, δια του εκσυγχρονιστή προέδρου του, τους ηρωικούς συμμάχους. Όταν πληρώνει διόδια για έργα που δεν ξεκίνησαν και κάνει το παγώνι. Όταν το νόμιμο είναι και ηθικό. Όταν τον "τιμωρούν" οι Ευρωπαίοι και τους λέει ότι θέλει κι άλλο, αρκεί να του εκδώσουν κανένα ευρωομόλογο με επιτόκια καταναλωτικού δανείου ψωροκώσταινας.

Γιατί αυτός ο λαός δεν κατάλαβε ποτέ και τίποτα. Από τα εγγλέζικα δάνεια του αγώνα της ανεξαρτησίας, από τα αναγκαστικά κατοχικά δάνεια - ληστεία των παππούδων της Μέρκελ, από τα μεταπολεμικά σχέδια Μάρσαλ που τα πλήρωσε στο πολλαπλάσιο με τις αγορές του αιώνα.

Και τώρα αυτός ο λαός περιμένει να τον λυπηθούν οι εγχώριοι ανάλγητοι υπάλληλοι του Αλμούνια. Υπομονή αδέλφια και θα δικαιωθούμε. Όπως δικαιωθήκαμε στον Εμφύλιο και στην Κύπρο υπηρετώντας τους συμμάχους. Γιατί η Ελλάδα έχει δίκιο, όπως είπε άλλωστε και ο φίλος του Γιώργου, Τζο Στίγκλιτς. Γιατί και τούτη η νίκη θα είναι του λαού. Για την Ελλάδα ρε γαμώτο.